Opis
Cyriocosmus elegans
Najważniejsze cechy:
- jeden z najmniejszych ptaszników na świecie
- szybki, ale nie przejawia żadnej agresji
- pająk odporny na złe warunki hodowlane
- posiada włoski parzące
- dla średnio zaawansowanych
Skrócone informacje:
Cyriocosmus elegans to jeden z najmniejszych i najpiękniej ubarwionych ptaszników Ameryki Południowej, jak i całego świata. Osobniki L3/L4 wyglądają już tak samo jak dorośli przedstawiciele gatunku. Ten pająk naziemny został opisany w 1889 roku przez Simonsa. Dorasta do 2,5 cm długości ciała (dc).
W kokonie może znajdować się nawet 100 osobników. Młode po przejściu na L1 mają około 3 mm. Cechuje je szybki wzrost, około 1 roku życia osiągają dojrzałość płciową. Samice potrafią dożyć 7 lat.
Cyriocosmus elegans posiada tzw. lusterko na odwłoku w kształcie serca, gdzie znajdują się włoski parzące.
Od hodowcy:
C. elegans w stadiach L1-L5/6 można trzymać w kliszówce. Do hodowli większych osobników sprawdzi się pudełko 11x8x5. Docelowym pojemnikiem może być pudełko z otwieranym wieczkiem 11x11x7 (dostępne także w zestawie z elementami wystroju) lub pudełko z otwieranym wieczkiem 19x12x7 (także dostępne w zestawie hodowlanym). Zastosować tu można także terrarium 10x15x10.
Ptasznik ten jest odporny na błędy popełniane przez opiekuna. Wytrzymuje spadki poziomu wilgotności, potrafi przeżyć bez pokarmu we wczesnych stadiach nawet do 2 tygodni. Toleruje także większe spadki temperatury (do 18°C i niżej), jednak negatywnie wpływa to na jego metabolizm. Jego aktywność wyraźnie spada i pająk niechętnie przyjmuje wtedy pokarm.
Pająka w stadiach L1-L5 można karmić wylęgiem karaczana tureckiego. Kiedy ptasznik jest w stadiach L1-L3, podawanego karaczana trzeba przygnieść, żeby nie przestraszył pająka. Zamiast wylęgu sprawdzą się też muszki owocówki nieloty lub skoczogonki.
Ważne jest także zapewnienie odpowiedniej wentylacji w pojemniku oraz spryskiwanie wodą ścianki naprzeciwległej do gniazda pająka w celu umożliwienia napicia się pająka z kropelek wody. Gatunek ten pije wodę z miseczek umieszczonych na ziemi.
Zupełnie normalnym w zachowaniu C. elegans jest zakopywanie się w podłożu, co możemy zauważyć też u dorosłych osobników.
