Opis
Encyocratella olivacea
Najważniejsze cechy:
- średniej wielkości, pięknie ubarwiony ptasznik
- szybki gatunek, potrafi bardzo dynamicznie przyśpieszyć w razie niebezpieczeństwa
- pająk wrażliwy na zbyt wysokie temperatury
- nie posiada włosków parzących, silnie jadowity
- dla zaawansowanych
Skrócone informacje:
Encyocratella olivacea to ptasznik nadrzewny opisany w 1897 roku przez Stranda Jest jednym z najładniejszych pająków występujących w Afryce. Występuje tylko w jednym miejscu na świecie, na stokach wulkanu Meru w Tanzanii – jest gatunkiem endemicznym.
Ptasznik dorasta do 6 cm długości ciała (dc). W kokonie może znajdować się nawet 200 osobników. Maluszki po przejściu na L1 mają około 1 cm. Cechuje je szybki wzrost. Samice potrafią dożyć 15 lat.
Cechą szczególną Encyocratella olivacea jest tworzenie gniazd z pajęczyny.
Od hodowcy:
Encyocratella olivacea w młodych stadiach możemy umieścić od razu w większym pudełku niż to mówi literatura. Polecam unikać trzymania tego ptasznika w kliszówkach. Dobrym wyborem dla niego będzie pudełko z otwieranym wieczkiem 8x8x11, które dostępne jest w naszej ofercie także jako gotowy zestaw hodowlany z pudełkiem. Sprawdzą się także: pudełko hodowlane 8×8×11 lub zestaw z tym samym pudełkiem. W zestawie jest już wszystko, czego potrzebujemy do stworzenia odpowiedniej aranżacji ptasznikowi.
Opisywany ptasznik idealnie pasuje do tego by spróbować hodowli trudniejszych gatunków o większym potencjale jadu. Mimo silnego jadu nie zagraża on życiu człowieka. Ukąszenie i jego skutki można porównać do tych przy spotkaniu z szerszeniem. W skrajnych przypadkach mogą wystąpić skurcze mięśni i silny obrzęk wokół miejsca ukąszenia. W większości jednak kończy się na lekkiej opuchliźnie. Encyocratella olivacea jest silnie defensywnym ptasznikiem. Pierwsze, co wybiera przy kontakcie z hodowcą lub niebezpieczeństwem, to ucieczka. Bardzo rzadko przybiera pozycję obroną, tzw. postawienie się. Jeśli zapewnimy mu odpowiednie warunki, pająk ten jest łatwy w hodowli jak każdy inny.
Ważne jest to, by karmić go dosyć często – 2–3 razy w tygodniu – pokarmem szybko biegającym. Wszystkie pająki, które wytwarzają spore ilości pajęczyny wymagają częstego karmienia. Gdy pająk będzie w początkowych stadiach (L1–L3) dobrym wyborem będzie karaczan turecki, wylęg. Nie pogardzi także larwami mącznika.
Ważne jest także zapewnienie odpowiedniej wentylacji w pojemniku (wyżej polecane pudełko i zestaw takową posiadają) oraz spryskiwanie wodą ścianki naprzeciwległej do gniazda pająka w celu umożliwienia napicia się pająka z kropelek wody. Gatunek ten bardzo rzadko pije wodę z miseczek umieszczonych na ziemi.
