Opis
Medauroidea extradentata
Medauroidea extradentata, znany również jako patyczak rogaty, to popularny gatunek straszyka z rodziny Phasmatidae, pochodzący z południowo-wschodniej Azji. Został opisany naukowo przez entomologa Brunnera von Wattenwyl w 1907 roku. Gatunek ten cieszy się dużą popularnością w hodowlach amatorskich i edukacyjnych ze względu na spokojne usposobienie, odporność oraz niewielkie wymagania środowiskowe. Idealnie nadaje się dla początkujących hodowców i jako gatunek pokazowy w szkołach.
Wygląd

Dorosłe osobniki M. extradentata osiągają długość od 8 do 10 cm, przy czym samice są znacznie masywniejsze od samców. Ciało wydłużone, przypominające gałązkę, barwy zielonkawej lub brązowawej, co stanowi doskonały kamuflaż wśród liści. Charakterystyczną cechą gatunku są drobne „rogi” lub kolce na głowie i tułowiu, szczególnie widoczne u samic.
Nogi są smukłe i długie, zakończone haczykami umożliwiającymi pewne trzymanie się roślin. Samce są mniejsze, smuklejsze i bardziej ruchliwe, natomiast samice masywniejsze, o nieco jaśniejszym ubarwieniu.
Pochodzenie, środowisko naturalne

Naturalnym obszarem występowania M. extradentata są tropikalne lasy Wietnamu, Kambodży i południowych Chin. Gatunek ten prowadzi nocny tryb życia, a w ciągu dnia ukrywa się w roślinności, wykorzystując barwę ciała do kamuflażu. W naturze odżywia się głównie liśćmi różnych gatunków drzew i krzewów, w tym dębu, jeżyny, maliny oraz leszczyny.
Hodowla

Hodowla patyczaka rogatego jest niezwykle łatwa i polecana początkującym miłośnikom owadów. Gatunek ten nie wymaga dużej przestrzeni – dla kolonii kilku osobników wystarczy pojemnik o wymiarach 30×30×40 cm.
W terrarium należy zapewnić dobre wietrzenie oraz regularne zraszanie, aby utrzymać wilgotność na poziomie 60–80%. Temperatura w zakresie 22–28°C sprzyja prawidłowemu rozwojowi.
Na podłoże najlepiej sprawdza się torf, włókno kokosowe lub ręczniki papierowe, a jako dekorację warto dodać gałązki i żywe lub sztuczne rośliny, po których owady mogą się wspinać.
Jako pokarm Medauroidea extradentata przyjmuje chętnie liście jeżyny, malin, dębu, truskawek, leszczyny oraz róży. W okresie zimowym można stosować liście jeżyny zimującej, które zachowują się zielone przez cały rok. Wodę owady pobierają z kropel rosy po zraszaniu – nie wymagają osobnego poidełka.
Rozmnażanie

Patyczak rogaty rozmnaża się zarówno płciowo, jak i partenogenetycznie (bez udziału samców). Samice regularnie składają jaja, które przypominają drobne ziarenka, opadające na dno terrarium. Inkubacja trwa od 3 do 5 miesięcy w temperaturze pokojowej.
Po tym czasie wylęgają się młode nimfy, które są miniaturową wersją dorosłych i po kilku linieniach osiągają dojrzałość płciową. Cykl rozwojowy trwa przeciętnie 4–6 miesięcy, zależnie od temperatury i wilgotności.
W zestawie

W oferowanym zestawach znajdują się patyczaki w różnych stadiach rozwoju – od młodych nimf po osobniki podrosłe lub dorosłe, gotowe do dalszej hodowli. Gatunek ten sprawdzi się zarówno w hodowli domowej, jak i jako materiał edukacyjny do obserwacji zachowań i cyklu rozwojowego owadów.





