Opis
Pelinobius muticus
Pelinobius muticus to masywny gatunek pająka z rodziny Theraphosidae. Po raz pierwszy został opisany przez Reginalda Innesa Pococka w 1900 roku. Należy do monotypowego rodzaju Pelinobius, który obejmuje wyłącznie ten jeden gatunek. Ze względu na swoją siłę, gwałtowne reakcje obronne oraz silny jad, P. muticus polecany jest wyłącznie doświadczonym hodowcom.
Wygląd
Dorosłe osobniki mogą osiągać długość ciała do 9-10 cm, a z odnóżami nawet 20 cm. Gatunek ten charakteryzuje się bardzo masywną budową ciała i szerokimi, masywnymi odnóżami. Ubarwienie jest jednolite, w ciepłych odcieniach pomarańczowo-brązowych lub rudawych. Całe ciało porośnięte jest krótkimi, aksamitnymi włoskami, które nadają mu matowy wygląd. Nie posiada włosków parzących. Zamiast tego wykorzystuje silny jad oraz wyjątkowo szybkie, dynamiczne ruchy jako główne formy obrony. Samice żyją znacznie dłużej niż samce – nawet 15–20 lat, natomiast samce są mniejsze, delikatniejsze i żyją krócej – zwykle do 5 lat.
Pochodzenie, środowisko naturalne
Pelinobius muticus występuje naturalnie we wschodniej Afryce, szczególnie w suchych rejonach Tanzanii i Kenii. Gatunek ten zamieszkuje półpustynie i otwarte tereny sawannowe. Prowadzi skryty, naziemny tryb życia. Całe dnie spędza w głębokich norach, które samodzielnie wykopuje w piaszczystym lub gliniastym podłożu. Aktywność przejawia głównie po zmroku, kiedy wychodzi z kryjówki w poszukiwaniu pokarmu.
Hodowla
P. muticus jest gatunkiem wymagającym i nieprzewidywalnym, dlatego nie nadaje się dla początkujących. Jest szybki i nerwowy. W sytuacji zagrożenia potrafi gwałtownie przyspieszyć i przejawia agresję defensywną, często przyjmując postawę odstraszającą. Ze względu na brak włosków urtykacyjnych i siłę jadu, kontakt fizyczny z tym pająkiem jest zdecydowanie odradzany.
Dorosły osobnik potrzebuje przestronnego terrarium o minimalnych wymiarach 40x30x30 cm. Najważniejsze jest odpowiednie podłoże – głębokie (co najmniej 15 cm), sypkie i dobrze przepuszczalne. Zalecane jest włókno kokosowe, mieszanka piasku i torfu lub gliny. Pająk ten wykopuje rozbudowane systemy nor, dlatego stabilność podłoża jest kluczowa.
Temperatura powinna utrzymywać się na poziomie 26–26°C w dzień i nie spadać poniżej 20°C w nocy. Wilgotność względna powinna wynosić 50-70%. Konieczne jest zapewnienie wentylacji oraz stały dostęp do czystej wody. Gatunek ten źle znosi zbyt suche lub zbyt mokre warunki. Długotrwałe błędy środowiskowe mogą prowadzić do stresu, agresji, a nawet śmierci.
Rozmnażanie
Rozmnażanie Pelinobius muticus w niewoli jest możliwe, lecz stanowi duże wyzwanie. Samce są często atakowane przez samice, dlatego kopulacja wymaga ostrożności i nadzoru. Po udanym zapłodnieniu samica tworzy kokon z jajami, w którym rozwija się kilkadziesiąt do ponad stu młodych. Inkubacja trwa około 7–9 tygodni. Młode pająki rosną stosunkowo wolno, a ich wychów wymaga indywidualnego podejścia i stabilnych warunków.
