Opis
Poecilotheria formosa
Najważniejsze cechy:
- duży, pięknie ubarwiony ptasznik
- szybki gatunek, potrafi bardzo dynamicznie przyśpieszyć w razie niebezpieczeństwa
- odporny na złe warunki
- nie posiada włosków parzących, silnie jadowity
- dla zaawansowanych
Skrócone informacje:
Poecilotheria formosa to ptasznik nadrzewny, który pochodzi z Indii. Gatunek ten został opisany przez Pococka w 1899 roku. Dorasta do 6 cm długości ciała (dc). Samica Poecilotheria formosa może dożyć do 15 lat.
Gatunek P. tigrinawesseli jest bardzo podobny do P. formosa – więcej informacji o różnicach między nimi znajdziesz w filmie o rozpoznawaniu gatunków Poecilotheria.
Często zdarza się, że samce tego gatunku mają taką samą szczelinę, co samice w miejscu występowania spermateki.
Informujemy, że ptaszniki nie podlegają obowiązkowi rejestracji, pomimo występowania na liście CITES. Zgodnie z Ustawą o ochronie przyrody art. 64. ust. 1. Posiadacz żywych zwierząt gatunków wymienionych w załącznikach A i B rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi, zaliczonych do płazów, gadów, ptaków lub ssaków, a także prowadzący ich hodowlę, jest obowiązany do pisemnego zgłoszenia ich do rejestru. Stawonogi nie są objęte obowiązkiem rejestracji.
Od hodowcy:
Samica Poecilotheria formosa może zostać umieszczona w braplaście o wymiarach 19x19x19, dostępnym w naszej ofercie także w zestawie z elementami wystroju. Kiedy ptasznik osiągnie 4–4,5 cm długości ciała, można przełożyć go do terrarium o wymiarach 20x20x30.
Gatunek ten będzie dobrym wyborem dla osób, które chcą spróbować hodowli ptaszników o większym potencjale jadu. Mimo posiadania silnego jadu, nie zagraża on życiu człowieka. Ukąszenie i jego skutki można porównać do tych przy spotkaniu z szerszeniem. W skrajnych przypadkach występują skurcze mięśni i silny obrzęk wokół miejsca ukąszenia. Zazwyczaj kończy się jednak na lekkiej opuchliźnie.
Poecilotheria formosa jest defensywnym ptasznikiem. Pierwsze, co wybiera przy kontakcie z hodowcą lub w sytuacji zagrożenia, to ucieczka. Bardzo rzadko przybiera pozycję obroną, tzw. postawienie się.
Osobniki tej wielkości polecam karmić 1–2 razy w tygodniu pokarmem szybko biegającym: karaczanami tureckimi lub świerszczami. Można podać im też małą larwę drewnojada lub mącznika, jednak gatunki nadrzewne rzadko jedzą taki pokarm.
W pojemniku hodowlanym należy zapewnić odpowiednią wentylację. Nie można także zapominać o spryskiwaniu wodą ścianki naprzeciwległej do gniazda pająka, aby ten mógł napić się z kropelek wody. Gatunek ten bardzo rzadko pije wodę z miseczek umieszczonych na ziemi.