Opis
Cyriocosmus elegans
Najważniejsze cechy:
- jeden z najmniejszych ptaszników na świecie
- szybki, ale nie przejawia żadnej agresji
- pająk odporny na złe warunki hodowlane
- posiada włoski parzące
- dla średnio zaawansowanych
Skrócone informacje:
Cyriocosmus elegans to jeden z najmniejszych i najpiękniej ubarwionych ptaszników Ameryki Południowej, jak i całego świata. Osobniki L3/L4 wyglądają już tak samo jak dorośli przedstawiciele gatunku. Ten pająk naziemny został opisany w 1889 roku przez Simonsa. Dorasta do 2,5 cm długości ciała (dc).
W kokonie może znajdować się nawet 100 osobników. Młode po przejściu na L1 mają około 3 mm. Cechuje je szybki wzrost, około 1 roku życia osiągają dojrzałość płciową. Samice potrafią dożyć 7 lat.
Cyriocosmus elegans posiada tzw. lusterko na odwłoku w kształcie serca, gdzie znajdują się włoski parzące.
Od hodowcy:
Osobniki 1-1,5 dc można umieścić w pudełku o wymiarach 19x12x7. Kiedy ptasznik osiągnie około 2 cm długości ciała, można przełożyć go do docelowego terrarium docelowym.
Ptasznik ten jest odporny na błędy popełniane przez opiekuna. Wytrzymuje spadki poziomu wilgotności, potrafi przeżyć bez pokarmu we wczesnych stadiach nawet do 2 tygodni. Toleruje także większe spadki temperatury (do 18°C i niżej), jednak negatywnie wpływa to na jego metabolizm. Jego aktywność wyraźnie spada i pająk niechętnie przyjmuje wtedy pokarm.
Pająka w stadiach L1-L5 można karmić wylęgiem karaczana tureckiego. Kiedy ptasznik jest w stadiach L1-L3, podawanego karaczana trzeba przygnieść, żeby nie przestraszył pająka. Zamiast wylęgu sprawdzą się też muszki owocówki nieloty lub skoczogonki.
Ważne jest także zapewnienie odpowiedniej wentylacji w pojemniku oraz spryskiwanie wodą ścianki naprzeciwległej do gniazda pająka w celu umożliwienia napicia się pająka z kropelek wody. Gatunek ten pije wodę z miseczek umieszczonych na ziemi.
Zupełnie normalnym w zachowaniu C. elegans jest zakopywanie się w podłożu, co możemy zauważyć też u dorosłych osobników.
