Opis
Davus pentaloris
Najważniejsze cechy:
- gatunek średniej wielkości
- w początkowych stadiach spokojny, później szybki i płochliwy
- wrażliwy na przesuszenia
- posiada włoski parzące
- dla średnio zaawansowanych
Skrócone informacje:
Davus pentaloris to średniej wielkości naziemny ptasznik pochodzący z Ameryki Południowej. Został opisany w 1888 roku przez Simonsa. Przez wiele lat sprzedawany był jako Cyclosternum fasciatum, jednakże taka nazwa nigdy nie została zatwierdzona i w rzeczy samej nie istnieje. Pająk dorasta do 5–6 cm długości ciała (dc).
W kokonie może znajdować się nawet 700 osobników. Młode po przejściu na L1 mają około 6 mm. Cechuje je umiarkowanie szybki wzrost, przy 5–6 wylince stają się wierną kopią dorosłych osobników. Samice potrafią dożyć 15 lat.
Cechą szczególną Davus pentaloris jest tworzenie niewielkich gniazd z pajęczyny oraz wyczesywanie włosków parzących z odwłoka.
Od hodowcy:
Davus pentaloris w stadiach L1–L2 należy umieścić w kliszówce. Do hodowli pająka wielkości L3–L6 sprawdzi się pudełko z otwieranym wieczkiem 6×6×4 lub pudełko 11x8x5, które dostępne są w naszej ofercie także w zestawach hodowlanych – zestaw hodowlany z pudełkiem z otwieranym wieczkiem 6×6×4, zestaw hodowlany z pudełkiem 11x8x5. W zestawie jest już wszystko, czego potrzebujemy do stworzenia odpowiedniej aranżacji ptasznikowi.
D. pentaloris może zakopywać się w podłożu, co zanika jednak u dorosłych osobników.
Gatunek ten nie toleruje zbyt niskiej wilgotności i przesuszeń podłoża. Potrafi przeżyć bez pokarmu we wczesnych stadiach nawet 2 tygodnie. Znosi także większe spadki temperatury (do 18°C i niżej), jednak negatywnie wpływa to na jego metabolizm. Jego aktywność wyraźnie wtedy spada i ptasznik niechętnie przyjmuje pokarm. Jako pokarm dla pająka w stadiach L1–L5 sprawdzi się wylęg karaczana tureckiego. Osobnikom w stadiach L1–L2 należy podawać przygniecione karaczany lub ewentualnie muszki owocówki nieloty.
Ważne jest także zapewnienie odpowiedniej wentylacji w pojemniku oraz spryskiwanie wodą ścianki naprzeciwległej do gniazda pająka w celu umożliwienia pająkowi napicia się z kropelek wody. Gatunek ten pije też wodę z miseczek umieszczonych na ziemi.
Literatura mówi o tym, że pająk ten dorasta do 5 cm ciała, w naszej hodowli pojawiały się jednak osobniki, które osiągnęły 6,5 cm ciała.
Dopuszczanie tego gatunku przebiega bardzo podobnie do dopuszczania Chromatopelma – same “zaloty” trwają bardzo długo.
