Opis
Phormictopus sp. Green Femur
Phormictopus sp. Green Femur, znany również jako Full Green Tarantula, to duży, naziemny ptasznik z rodzaju Phormictopus. Chociaż nie został dotąd formalnie opisany, forma ta cieszy się coraz większym zainteresowaniem wśród hodowców. Swoją popularność zawdzięcza nie tylko intensywnemu zielonemu ubarwieniu, lecz także dynamicznemu usposobieniu i szybkiemu wzrostowi. Pochodzi najprawdopodobniej z południowej części Haiti lub Dominikany, czyli z wyspy Hispaniola.
Wygląd
Dorosłe samice osiągają do 8 cm długości ciała, a rozpiętość ich odnóży może wynosić ponad 18 cm. U osobników dorosłych wyróżniają się wyraźnie zielone uda, które z wiekiem nabierają metalicznego, złotozielonego połysku. Karapaks często połyskuje na złoto lub miedź, a odwłok przybiera ciemniejsze tony, czasem z delikatnym owłosieniem. Samce są smuklejsze, a ich ubarwienie jest mniej wyraziste, choć często zachowują fioletowy lub zielonkawy połysk na odnóżach.
Pochodzenie i środowisko naturalne
Forma ta pochodzi prawdopodobnie z tropikalnych rejonów południowej Hispanioli, gdzie występują wilgotne lasy deszczowe. Naturalne środowisko zamieszkującej tam populacji obejmuje gęsto zarośnięte, nizinne obszary z miękkim podłożem, bogatym w ściółkę i martwe drewno. Chociaż brak oficjalnego opisu uniemożliwia dokładne potwierdzenie lokalizacji, wiele obserwacji terenowych wskazuje właśnie na tę część wyspy jako prawdopodobne miejsce występowania tego ptasznika. W takich warunkach pająki mogą bez trudu kopać płytkie nory lub tworzyć schronienia pod korzeniami i kamieniami.
Hodowla
Phormictopus sp. Green Femur to ptasznik wyjątkowo aktywny, a przy tym bardzo czujny. Choć nieczęsto wykazuje agresję, bywa impulsywny i szybko reaguje na wszelkie bodźce. W sytuacjach stresowych potrafi błyskawicznie uciec lub intensywnie wyczesać włoski urtykacyjne. Mimo tego, ptasznik jest polecany dla osób początkujących. Gatunek ten rośnie szybko i chętnie pobiera pokarm, dlatego wymaga regularnego karmienia i kontroli warunków środowiskowych.
Dorosły osobnik powinien mieć terrarium o wymiarach minimum 40×30×30 cm. Wewnątrz należy umieścić grubą warstwę podłoża (co najmniej 12–15 cm), składającą się z włókna kokosowego, torfu i piasku. Dzięki temu pająk może swobodnie kopać lub zakładać kryjówki. Obecność korkowych tub, kawałków kory czy korzeni również wpływa pozytywnie na jego komfort.
W ciągu dnia temperatura powinna wynosić 24–28 °C, a nocą może spadać do 20 °C. Wilgotność należy utrzymywać w przedziale 65–75%, jednak bardzo ważna jest dobra wentylacja. Mimo stosunkowo wysokiej wilgotności nie należy dopuszczać do zalania podłoża ani do kondensacji wody na ściankach, ponieważ może to prowadzić do pleśni i problemów zdrowotnych. Zamiast nadmiernego zraszania lepiej utrzymywać lekko wilgotną strefę oraz zapewnić stały dostęp do czystej wody.
Rozmnażanie
Rozmnażanie tej formy w warunkach domowych jest możliwe, jednak wymaga doświadczenia i odpowiedniego przygotowania. Samice bywają czujne i defensywne, lecz przy prawidłowym wprowadzeniu samca proces może przebiec bez większych problemów. Po skutecznym przekazaniu nasienia samica tworzy kokon, w którym rozwija się od 70 do nawet 150 młodych. Inkubacja trwa zazwyczaj około 6–8 tygodni. Gdy młode osiągną drugie stadium L1, warto zacząć je rozdzielać, aby uniknąć ryzyka kanibalizmu.
