Opis
Aphonopelma crinirufum
Aphonopelma crinirufum, znany również jako Costa Rican Blue Front Tarantula, to naziemny ptasznik z rodziny Theraphosidae, który pochodzi z Ameryki Środkowej. Pierwotnie opisany przez Valerio w 1980 roku jako Citharacanthus crinirufus, został włączony do rodzaju Aphonopelma w 1997 roku. W naturze występuje głównie na Kostaryce, lecz również w Nikaragui, Hondurasie oraz na Salwadorze – co potwierdzają badania porównawcze z oryginalnym typem z Kostaryki.
Wygląd
Dorosłe osobniki osiągają około 6–7 cm długości ciała oraz rozpiętość odnóży sięgającą nawet około 15 cm. Ich ciało jest ciemnobrązowe lub czarne, często z subtelnym metalicznym połyskiem. Charakterystyczny element stanowią intensywnie błękitne włoski na członach bazalnych – od nich pochodzi przydomek „Blue Front”. U młodych osobników kolor ten staje się widoczny dopiero w kilku linieniach, co często zaskakuje miłośników hodowli.
Ptasznik ten posiada włoski urtykacyjne (typ I i III), które stosuje w obronie – najczęściej wyczesując je od tyłu ciała zamiast ucieczki. Choć generalnie jest to spokojny gatunek, jego temperament potrafi być nieco nerwowy, a przy silnym stresie możliwe są reakcje defensywne. Samice mogą żyć nawet 15–20 lat, natomiast samce zwykle dożywają około 4–6 lat.
Pochodzenie i środowisko naturalne
Aphonopelma crinirufum pierwotnie zaobserwowana na Kostaryce, lecz występuje również w Nikaragui, Hondurasie i na Salwadorze. Gatunek prowadzi naziemny tryb życia – zwykle kopie nory w luźnym podłożu, choć czasem adaptuje opuszczone kryjówki gryzoni. W naturze wybiera przede wszystkim niższe położenia – poniżej około 700 m n.p.m. – ponieważ tam znajduje bardziej sprzyjające warunki.
Pająk wykazuje nocny tryb aktywności, a w dzień ukrywa się pod korzeniami, kamieniami lub liśćmi. Występuje w różnych typach środowisk – od lasów po tereny zurbanizowane, co świadczy o jego zdolności adaptacyjnej.
Hodowla
Ten gatunek bywa określany jako niełatwy dla początkujących, jednak wielu hodowców docenia go za odporność na błędy i niepowtarzalną urodę. Choć bywa nerwowy, zazwyczaj reaguje defensywnie poprzez wyczesanie włosków. Kąsanie zdarza się rzadko. Trzeba mieć na względzie, że potrafi się szybko poruszać, więc obsługa wymaga spokoju i uwagi.
Dorosły osobnik powinien mieć urządzone terrarium o minimalnych wymiarach 30×30×25 cm. Zaleca się głębokie podłoże (minimum 8–10 cm) z torfu, włókna kokosowego lub mieszanki z piaskiem, które pozwalają na kopanie. Wnętrze terrarium warto uzupełnić naturalnymi kryjówkami – np. kawałkami kory lub kamieniami.
Temperatura w dzień powinna wynosić około 24–28 °C, a nocą może spaść do 20–22 °C. Optymalna wilgotność utrzymuje się na poziomie 60–70%, przy czym dobra wentylacja jest niezbędna, aby uniknąć problemów rozrostu grzybni w terrarium. Stały dostęp do świeżej wody jest także kluczowy.
Rozmnażanie
Rozmnażanie A. crinirufum nie sprawia większych trudności, ponieważ samce często inicjują kopulację, a samice – gdy są dobrze odżywione – bywają tolerancyjne. Po udanym zapłodnieniu samica przygotowuje kokon, który obejmuje od kilkudziesięciu do stu młodych. Niemniej u innych gatunków z tego rodzaju liczba potomstwa zazwyczaj mieści się w zakresie kilkuset osobników – można więc oczekiwać podobnej ilości potomstwa.
Inkubacja trwa zazwyczaj 6–8 tygodni. Po wykluciu młode są bardzo delikatne, dlatego wymagają odpowiednich warunków – wysokiej wilgotności oraz dobrej wentylacji. W początkowej fazie życia możliwe jest wspólne trzymanie nimf, natomiast później należy je rozdzielić, aby zapobiec przypadkom kanibalizmu.
