Opis
Neoholothele incei Gold
Najważniejsze cechy:
- niewielki gatunek
- szybki
- nie lubi przesuszeń
- nie posiada włosków parzących
- dla średnio zaawansowanych
Skrócone informacje:
Neoholothele incei Gold to ptasznik naziemny opisany w 1899 roku przez Pickard-Cambridge’a. Jest jednym z mniejszych gatunków ptaszników Ameryki Południowej. Dorasta do 4 cm długości ciała (dc). Jest bardzo atrakcyjnie ubarwiony. Oprócz złotej odmiany kolorystycznej dostępna jest także klasyczna.
W kokonie może znajdować się nawet 200 osobników. Młode osobniki po przejściu na L1 mają około 1 cm. Cechuje je szybki wzrost, bardzo chętnie i sprawnie polują. Samice potrafią dożyć 10 lat.
Cechą szczególną Neoholothele incei Gold jest tworzenie obszernych gniazd z pajęczyny. Gatunek opisywany jako możliwy do hodowania w grupach, jednakże zawsze ponoszone są straty spowodowane powszechnym i naturalnym kanibalizmem wśród ptaszników.
Od hodowcy:
Osobniki w początkowych stadiach można trzymać w pudełku z otwieranym wieczkiem 6×6×4, dostępne w naszej ofercie także w zestawie hodowlanym. Sprawdzą się także: pudełko hodowlane 8×8×7 lub zestaw z tym pudełkiem. Zestaw zawiera wszystko czego potrzebujemy do stworzenia odpowiedniej aranżacji ptasznikowi. Kiedy ptasznik osiągnie 2 dc, polecam zmienić pojemnik hodowlany na pudełko o wymiarach 11x11x7.
Gatunek ten nie toleruje zbyt niskiej wilgotności i przesuszeń podłoża. Nie przeszkadzają mu większe spadki temperatury (do 18°C i niżej), jednak negatywnie wpływają one na jego metabolizm. Jego aktywność wyraźnie spada i niechętnie przyjmuje pokarm. Odpowiednim wyborem karmówki dla N. incei Gold w stadiach L1–L3 będzie wylęg karaczana tureckiego.
Należy pamiętać o zapewnieniu odpowiedniej wentylacji w pojemniku (wyżej polecane pudełko i zestaw takową posiadają) oraz spryskiwaniu wodą ścianki naprzeciwległej do gniazda pająka w celu umożliwienia ptasznikowi napicia się z kropelek wody. Gatunek ten pije wodę także z miseczek umieszczonych na ziemi.
Neoholothele incei Gold to pająk, który wytwarza bardzo dużo pajęczyny, jego gniazda wyglądają bardzo efektownie. Do ich budowy wykorzystuje elementy aranżacji – małe gałązki, cienkie patyki.
Samice sporządzają kokony po kopulacji nawet w przeciągu dwóch tygodni. Nie ma potrzeby odbierania kokonu od samicy ze względu na to, że po wyjściu maluchów z kokonu samica toleruje je nawet do stadium L3.
