Opis
Pelinobius muticus
Najważniejsze cechy:
- duży i masywny gatunek
- bardzo szybki, często przejawiający agresję, potrafi dynamicznie przyśpieszyć w razie niebezpieczeństwa
- ptasznik wrażliwy na złe warunki hodowlane
- nie posiada włosków parzących, silnie jadowity
- dla zaawansowanych
Skrócone informacje:
Pelinobius muticus to ptasznik podziemny opisany w 1885 roku przez Karsha. Jest jednym z największych podziemnych pająków występujących w Afryce. P. muticus dorasta aż do 9 cm długości ciała (dc).
W kokonie może znajdować się nawet 200 osobników. Maluszki po przejściu na L1 mają około 1 cm. Cechuje je dosyć szybki wzrost. Samice potrafią dożyć 15 lat.
Cechą szczególną Pelinobius muticuss jest tworzenie długich tuneli podziemnych. Posiadają także silnie rozbudowane tylne odnóża (podobnie jak Hysterocrates gigas). Kolorystyka wspomnianego pająka zmienia się wraz z czasem od przejścia wylinki. Zaraz po linieniu jest aksamitnie rudy zaś po krótkim okresie nabiera brązowego odcienia.
Od hodowcy:
Pelinobius muticus w początkowych stadiach możemy umieścić od razu w większym pudełku niż rekomendują to źródła. Nie polecam trzymania tego ptasznika w kliszówkach. Lepszym wyborem dla niego będzie pudełko z otwieranym wieczkiem 8x8x7. Kiedy ptasznik osiągnie około 2 cm rozstawu odnóży, należy zmienić pojemnik na pudełko 8x8x11, dostępne w naszej ofercie też w zestawie hodowlanym. W skład zestawu wchodzą wszystkie elementy, które potrzebne są do stworzenia odpowiedniej aranżacji pająkowi. Wysoki pojemnik pozwala na wypełnienie go większą ilością podłoża, co pozwoli ptasznikowi na kopanie tuneli.
Opisywany pająk przeznaczony jest dla osób, które posiadają już trudniejsze w hodowli gatunki o większym potencjale jadu. Mimo tego, że jad P. muticus jest silny, nie zagraża on życiu człowieka. Ukąszenie i jego skutki można porównać do spotkania z szerszeniem. W skrajnych przypadkach mogą wystąpić skurcze mięśni i silny obrzęk wokół miejsca ukąszenia. Zazwyczaj kończy się jednak na lekkiej opuchliźnie.
Pelinobius muticus jest silnie defensywnym ptasznikiem. Pierwsze, co wybiera przy kontakcie z hodowcą lub niebezpieczeństwem to ucieczka. Jednakże bardzo często przybiera pozycję obroną, tzw. postawienie się i próbuje ukąsić. Należy obchodzić się z nim ostrożnie, zachowując wszelkie środki bezpieczeństwa.
Ważne jest dosyć częste karmienie ptasznika – 2-3 razy w tygodniu – pokarmem szybko biegającym. Wszystkie pająki, które wytwarzają spore ilości pajęczyny, wymagają częstego karmienia. Dla pająka w początkowych stadiach (L1-L3) dobrym wyborem karmówki będzie karaczan turecki, wylęg. Nie pogardzi także larwami mącznika.
Kluczowe jest także zapewnienie odpowiedniej wentylacji w pojemniku (wyżej polecane pudełko i zestaw takową posiadają) oraz spryskiwanie wodą ścianki naprzeciwległej do gniazda pająka, aby miał on możliwość napicia się z kropelek wody.
Gatunek ten pije wodę z miseczek umieszczonych na ziemi, dlatego warto takie umieścić w terrarium z podrostkiem lub dorosłym osobnikiem.
