Opis
Bumba horrida
Najważniejsze cechy:
- gatunek średniej wielkości
- w początkowych stadiach spokojny, później szybki i impulsywny, płochy
- ptasznik odporny na złe warunki hodowlane
- posiada włoski parzące
- dla średnio zaawansowanych
Skrócone informacje:
Bumba horrida to ptasznik naziemny opisany w 1994 roku przez Schmidta. Jest jednym z gatunków z Ameryki Południowej. Osiąga nawet 5 cm długości ciała (dc).
W kokonie może znajdować się nawet 600 osobników, które po pierwszym linieniu nie cechują się jednak dużymi gabarytami. Maluszki mają około 1 cm. Przez pierwsze miesiące życia powiększają swoją wielkość bardzo powoli, dopiero po około 7–8 wylince z każdym kolejnym linieniem zaczynają znacząco powiększać swoje gabaryty. Samice potrafią dożyć nawet 15 lat.
Cechą obronną gatunku jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka.
Od hodowcy:
Bumba horrida we wczesnych stadiach (L1–L2) należy umieścić w kliszówce. Gdy pająk jest wielkości L3–L6 dobrym wyborem dla niego będzie pudełko z otwieranym wieczkiem 6×6×4 lub pudełko 11x8x5, które dostępne są w naszej ofercie także w zestawach hodowlanych – zestaw hodowlany z pudełkiem z otwieranym wieczkiem 6×6×4, zestaw hodowlany z pudełkiem 11x8x5. W zestawie jest już wszystko, czego potrzebujemy do stworzenia odpowiedniej aranżacji ptasznikowi.
Opisywany ptasznik jest bardzo odporny na błędy popełniane przez opiekuna. Wytrzymuje spadki poziomu wilgotności, potrafi przeżyć bez pokarmu we wczesnych stadiach nawet 2–3 tygodnie. Toleruje także większe spadki temperatury (do 18°C i niżej), jednak negatywnie wpływa to na jego metabolizm. Jego aktywność wyraźnie wtedy spada i pająk niechętnie przyjmuje pokarm. Gdy pająk będzie w początkowych stadiach (L1–L5) dobrym wyborem będzie karaczan turecki, wylęg.
Ważne jest także zapewnienie odpowiedniej wentylacji w pojemniku (wyżej polecane pudełko i zestaw takową posiadają) oraz spryskiwanie wodą ścianki naprzeciwległej do gniazda pająka w celu umożliwienia napicia się pająka z kropelek wody. Gatunek ten pije wodę z miseczek umieszczonych na ziemi.
Zupełnie normalnym w zachowaniu B. horrida jest zakopywanie się w podłożu, co możemy zauważyć też u dorosłych osobników. Jeżeli chodzi o gabaryty, gatunek ten podobny jest do Davus pentaloris.
Przy jasnym mocnym oświetleniu jego karapaks mieni się w kolorach różowym i pomarańczowym, a odwłok i odnóża są aksamitnie czarne.