Opis
Neoholothele incei
Najważniejsze cechy:
- niewielki gatunek
- szybki
- nie lubi przesuszeń
- nie posiada włosków parzących
- dla średnio zaawansowanych
Skrócone informacje:
Neoholothele incei to gatunek opisany w 1899 roku przez Pickard-Cambridge’a. Jest jednym z mniejszych gatunków ptaszników Ameryki Południowej. Dorasta do 4 cm długości ciała (dc). Oprócz klasycznej odmiany kolorystycznej dostępna jest także odmiana Gold.
W kokonie może znajdować się nawet 200 osobników. Młode po przejściu na L1 mają około 1 cm. Cechuje je szybki wzrost, bardzo chętnie i sprawnie polują. Samice potrafią dożyć 10 lat.
Cechą szczególną Neoholothele incei jest tworzenie obszernych gniazd z pajęczyny. Gatunek opisywany jako możliwy do hodowania w grupach, jednakże zawsze ponoszone są straty spowodowane powszechnym i naturalnym kanibalizmem wśród ptaszników.
Ptasznik ten polecany jest na jednego z pierwszych szybkich ptaszników.
Od hodowcy:
Osobniki we wczesnych stadiach można trzymać w pudełku hodowlanym 9x12x7, które dostępne jest w naszej ofercie także jako gotowy zestaw hodowlany. Sprawdzą się także: pudełko hodowlane 8×8×7 lub zestaw z tym pudełkiem. W zestawie jest już wszystko czego potrzebujemy do stworzenia odpowiedniej aranżacji ptasznikowi. Kiedy ptasznik osiągnie 2 dc, polecam przełożyć go do pudełka o wymiarach 12x12x11.
Gatunek ten nie toleruje zbyt niskiej wilgotności i przesuszeń podłoża. Nie przeszkadzają mu większe spadki temperatury (do 18°C i niżej), jednak negatywnie wpływają one na jego metabolizm. Jego aktywność wyraźnie spada i niechętnie przyjmuje pokarm. Odpowiednim wyborem karmówki dla N. incei w stadiach L1–L3 będzie wylęg karaczana tureckiego.
Należy pamiętać o zapewnieniu odpowiedniej wentylacji w pojemniku (wyżej polecane pudełko i zestaw takową posiadają) oraz spryskiwaniu wodą ścianki naprzeciwległej do gniazda pająka w celu umożliwienia ptasznikowi napicia się z kropelek wody. Gatunek ten pije wodę także z miseczek umieszczonych na ziemi.
Neoholothele incei to pająk, który wytwarza bardzo dużo pajęczyny, jego gniazda wyglądają bardzo efektownie. Do ich budowy wykorzystuje elementy aranżacji – małe patyki, gałązki.
Samice szybko sporządzają kokony po kopulacji – nawet w przeciągu dwóch tygodni. Nie ma potrzeby odbierania kokonu od samicy ze względu na to, że po wyjściu maluchów z kokonu, samica toleruje je nawet do stadium L3.
